10. Pani Magister

Na krzesełku przy ekranie
trudne ma zadanie
- smukła łania
każe zdjąć ubrania
pani zaś co kitlem przestrzeń pruje
nakleinki nam serwuje
mówi na siodełku siad
no i ruszaj bracie w świat.
Nasza droga jest dość długa
nieustannie ekran mruga
coś notuje,coś kreskuje
i na dysku zapisuje
mamy plusy,też minusy
a nas piwo suszy
lecz magister nas wyleczy
zna się wszak na rzeczy.
Kilometrów nam dołoży
choć jesteśmy chorzy
pić będziemy mogli aż do rana
taka ta magister jest kochana
ślicznie panią dziękujemy
piękne rączki całujemy
za trud,za wysiłek cały
który w nas wkładały.


Dziwnówek 01.08.2008r.


Z tomiku; Pamiętaj mnie...

Słoneczko