45. Zwiastun sztormu

Sztormu zwiastun pojawił się nagle
nieba lazuru dnia już nie wróci
w oddali cieniste łopoczą żagle
wiatr smutnej melodi takt cicho nuci

Jak ptak co złamane ma skrzydło
słowo tęsknotą boleści urąga
huczy i wyje piekielne straszydło
grzmotem błysk burzy nadciąga

Wskarze ciemności szaleństwa drogę
ukrytą gęstwiną wędrując po lesie
serca krwawiącą głosząc trwogę
sztormem strapienia w dal uniesie

I rozbryzgują się fale o skały
mew śmieszek stado wrzasło
zasnoł,i myśli sie roztrzaskały
noc otuliła i coś w nim zgasło

Nadzieja,bo sercem swoim nie władam
rozognione ciężko zagoić rany
wstaję i znowu w czeluść upadam
skazaniec pętami niemocy związany.


Piła 03.09.2008r.


Z tomiku; Pamiętaj mnie...

SÅ‚oneczko