49. Afrodyta to Ty
W kącikach twych warg winogron słodyczy
kaskadą potoku ust twoich spływa
niebo rozbłysło lazuru błękitem
poranna mgła,szeptem trawy odzywa
Taniec owadów pośród łąk rozbrzmiewa
cichutko basetlą brzmi bąk w lawędzie
dzikiego groszku otwiera strączek drzwi
toni jeziora,królewskie łabędzie
Stokrotki,rumianek i mleczaju kwiat
wianek zapletą lubej ozdobią skroń
kończyny róż i pięciolistny jej liść
skrycie czułością chwyta,jak trąbą słoń
Dolina zakryta tęsknoty ciszą
z oddali spływa świtem - Afrodyta
świerzością rumieńca,zmierza w objęcia
kogo? - markotnie kochanek zapyta.
Piła 12.09.2008r.
Z tomiku; Pamiętaj mnie...
Słoneczko
|