Do Rzeźbiarza

Drogi Rzeźbiarzu!
Uważaj proszę
Delikatnie mnie rzeźb
Drzazgi wygładź
By figurka moja
Nigdy nie skrzywdziła tego
Kto będzie ją kochał

Rzeźbiarzu kochany!
Rzeźb doskonale
Najlepiej albo wcale
Pogodny wyraz twarzy daj
Bym radość innym dawała
Drewniany błysk w tęczówce
Na zielono jak życie
Pomaluj proszę

I serce daj
takie żywe, bijące
takie jak Ty masz
Ogromne i czyste
Bym mogła kochać
I umrzeć z miłości
Bo ja pragnę bez opamietania
Tak jak Ty kochać


Ania Jarosz

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2009-01-15 18:01
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Ania Jarosz > < wiersze >
pirit | 2010-08-02 18:30 |
Pięknie! Gratuluję ogromnego serca, bo skoro taka prośba to i spełnieniona została.Jestem pewna.
fiolkamarzen | 2010-04-17 20:00 |
cudowny wiersz tyle w nim ciepla!
Ania Jarosz | 2009-01-19 15:09 |
bardzo dziękuję!Pozdrawiam gorąco!
bozka | 2009-01-17 13:08 |
:))śliczny wiersz!
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się