kruchość

radość w smutku
smutek w radości
-pod szklaną paletą ze szkła
miłość w nienawiści
nienawiść w miłości
-w krwawym twym błękicie szklanym

szklane twe odbicie
szklane twe uczucie
szklane twe spojrzenie
i twoje dłonie takie szklane
wszystko w tobie
zbić się może
uważaj
nie rań innych
gdy wszystko ci się tłucze...

Ania Jarosz

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2009-01-15 18:03

Komentarz autora:

Strona glówna

< Ania Jarosz >

< wiersze >

bozka | 2011-03-20 20:43 |

bardzo mądre słowa:) super przekaz:)

Ania Jarosz | 2009-01-15 23:42 |

dziękuję za te słowa! Pozdrawiam gorąco!

Słoneczko | 2009-01-15 22:21 |

Brawo wspaniale to napisałaś.Pozdrawiam...}}}

iwo | 2009-01-15 22:02 |

ta kruchość jest zapewne przypisana komuś - w pewnym fragmencie brzmi jak pouczenie- ładnie ją opisałaś kolokwializmy jakich użyłaś w tym wierszu w pełni oddają charakter kruchości gratuluję

Brak komentarzy