Wiersze -brama do mojej duszy

Tyle już w życiu wierszy napisałam

o tęsknocie,żalu,miłości

wszystkie głęboko w sercu schowałam,

by dojrzewały do póżnej starości.



By z roku na rok nabierały znaczenia

by były tak dobre jak stare wino

by podczes czytania budziły wspomnienia

by dżwiękiem swym przypominały pianino.



One jedyne są bramą mej duszy

i głębię wnętrza w niej pokazują

niejeden czytelnik może się wzruszy

inni krytykę szykują.



Wszystkie są jednak pisane z miłości

na bazie doświadczeń i tego co czułam

są odzwierciedleniem moich wartości,

planów życiowych,marzeń które snułam.



Są dla mnie wszystkim-to całe moje życie

i doczekają ze mną póżnej starości

a kiedy ja przeminę

WY tchnijcie w nie ducha młodości



Może ktoś gdzieś przypadkiem je zauważy

przeczyta-poczuje ciary

wydanie małego tomiku rozważy

odczyta moje zamiary.

iwo