Dotykam nieba koniuszkami palców, stojąc na drabinie zbudowanej miłością i poświęceniem. Patrzę w górę, przez soczewki założone na oczy duszy, która spadła mi z nieba. Wspinam się coraz wyżej, niesiona na skrzydłach, które dostałam od aniołów. Już jestem na szczycie. Otwieram drzwi POKOJU, który niosę światu.
Lu23
