Masywnej podstawy
ziemi
która się nie rozstąpi
Czułej przestrzeni
powietrza
które nie wyziębi
Otwartego sklepienia
nieba
które mnie przyjmie
Potrzebuję
Delikatności w patrzeniu
oczu
Które widzą we mnie przyszłość
Delikatności w mówieniu
ust
które mówią mi o przyszłości
delikatności w słuchaniu
Ucha
które zrozumie moją przeszłość
Żeby się zagoić
potrzebuję zapewnienia
Że warto
Stać
poruszać się
wierzyć
że warto
być oglądaną
warto słuchać
mówić warto
i żyć
i kochać
i nie umierać
póki co
Jak to się stało, że te wiersze nie mają komentarzy? Trudno jest poradzić sobie ze śmiercią, ale jest to możliwe, kiedy się ma kogoś kto szepnie, że warto:) Pięknie piszesz:)
