Ostatnia nadzieja

Oto jest
czerpie błękit i atrament z nieba
jeszcze taka senna
z lekko przymrużonymi oczami

już niczego jej nie pokaże
rozjaśnienie myśli

przyszło jej zaistnieć
już po wszystkim

będzie musiała dorastać cichutko
raz w lewej
raz w prawej komorze
pomalutku
żeby nie rozerwać

będzie musiała poradzić sobie
z ochłodzeniem klimatu
samotnością

taka bezbronna
w nieprzyjaznym środowisku
ile zdoła znieść
i jak długo

cheville