Ginie w ciszy rzeczywistość...

Ginie w ciszy rzeczywistość,
niknie wiara w możliwości.
Aby uchronić Jego przyszłość
wrogiej powierza się przepaści.

*

Wciąż sensu swoich gestów szuka,
wciąż w błękitu matni tonie.
Kolejny raz swą duszę zbruka,
na abrahamskim uśnie łonie.

*

Czy tego warty jest bluźnierca,
spokoju dobrej duszy mara?
Panie! Ukaż za kradzież serca!
Tam gdzie wina musi być i kara!

Tuśka