***

Już nic nie jest tak samo,
Jedynie tęsknota ta sama
Co miesza moje myśli
I przeszłość odsłania.
Już nie patrzysz namiętnością
Słowem nie cieszysz,
Nie czekasz na mnie w domu,
Do domu się nie spieszysz.
Jak zapomnieć o łzach, o smutku
Tęsknotę wyrzucić z pamięci
Tak nie da się jednym ruchem
Zerwać z Tobą mej więzi.
Uciec, ale dokąd?
Sam przed sobą?
Czy zdołam?
Porzucić całą przeszłość
To wszystko dookoła.
Ile pragnień- tyle strat
Ile wspomnień- tyle kar
Ile radości- tyle łez
Los okrutny często jest.
Nim miłość zdążę przyzwyczaić do siebie,
Nim się nacieszę miłością tą
To przeznaczenie drwi ciągle ze mnie
Taka ma karma i taki dzwon!

Marek N.