A ja jestem!

No i stoję tu przed przed lustrem,
Lub przed Wami.
No i myślę, no i czuję.
No i jestem!

Nie brunetka, nie szatynka i nie ruda, nie blondynka
Ale jestem!
No i myślę, i nie myślę
No i czuję, i nie czuję
No i patrzę, i nie patrzę.
Ale jestem!
I się denerwuję.

I nie głupia, i nie mądra
I nie nazbyt pewna siebie.
Ale jestem!

No i teraz się zaczyna.
Bo ja jestem!
Bo ja chodzę, stoję, siedzę.
Bo ja jestem, bo mnie nie ma.
Bo ja nie wiem.

Bo tu wszystko się zaczyna kiedy kończy
By zrozumieć.

Rozumienie!
Bo ja jestem!
I nic nie wiem, nie rozumiem.
Funkcjonuję, lecz nie bardzo.
Nie wiem kiedy, co dlaczego.
I kto z kim, i po kiego.
Lecz ja jestem!

Nie kojarzę Piłsudskiego,
Ni tej Curi.
Lecz ja jestem, lecz ja żyję!
Funkcjonuję.

Nie kojarzę Kwaśniewskiego,
Nie wiem kto to jest Wałęsa.
Tabloidy, media, prasa.
Nie rozumiem, nie pojmuję.
Lecz ja jestem!
Funkcjonuję!

I w tej chwili, w tej sekundzie,
W tej godzinie i w tym roku
I ja byłam,
I ja jestem,
I ja będę!

No i w domu i nie w domu
W środku, między i na zewnątrz
Ale jestem!

No i w kółku, i w szeregu
No i inna i z innymi
Ciemna, smutna i wesoła
Lecz ja jestem!

No i żyję i marudzę.
No i kocham, i nie kocham.
Nienawidzę.
I tu jestem, a tam byłam, a tam będę.
Już, zaraz, już w tej chwili
Byle szybko, byle teraz!

No i jem, no i nie jem.
No i piję i nie piję.
Zagmatwane, pogmatwane.
Feria barw, kolorów gama
Atakuje z jednej z drugiej.
Metafory i przenośnie.
Nie rozumiem, nie pojmuję.
Nawet nie wiem jak funkcjonuję.

No i myślę sobie chwilę,
Jedną, drugą, trzecią, czwartą.
I ja jestem, i mnie nie ma!
I dla Ciebie, i dla Ciebie.
To dziękuję.
Do wiedzenia!

M.