To tylko ja


stojąc tutaj pośród was mogę się przyznać że mylę się wiele razy

robię to wstając rano ze spuchniętymi oczami
klnąc niemiłosiernie na rażące mnie słońce
uderzając wszystkich na mojej drodze moim nie-humorem

robię to słodząc herbatę dwoma łyżeczkami cukru
pijąc ją w cholernym pospiechu i krztusząc się
wreszcie tłukąc ze złości ulubioną filiżankę

robię to biegnąc w pośpiechu ulicą
przechodząc na drugą stronę nie patrząc w lewo-prawo
wpadając na znaki drogowe słupy ludzi też

robię to witając wszystkich ciemną twarzą
udając że słucham i zalewając falą moich niezadowoleń
odchodząc gdy ktoś potrzebuje pomocy

robię to wracając do domu z burzową chmurą nad głową
rzucając gdzie popadnie ubranie
rycząc jak dziecko do poduszki i brudząc ją tuszem do rzęs

robię to kładąc się spać niepogodzona ze światem
nie przestając przeklinać chociaż w całym domu już cisza
i wreszcie gdy zamknę oczy śniąc o moich kolejnych morderstwach

przyznaję się z ciężkim sercem
i proszę o wybaczenie że jestem tylko sobą



Aicha

Średnia ocena: 8
Kategoria: Życie Data dodania 2009-05-10 22:55
Komentarz autora: obawiam się, że jest trochę niegramatycznie:)
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Aicha > wiersze >
nika | 2009-05-12 13:43 |
trzeba mieć dużo odwagi i dystansu do samego siebie, żeby się przyznać do swoich słabości. Świetnie to przedstawiłaś w tym wierszu. Każdy ma prawo do "gorszego dnia", złości i narzekania. Trzeba tylko umieć wyciągać wnioski z takich sytuacji. pozdrawiam:)
karolla alien | 2009-05-11 20:12 |
Patrzę,że ktoś Ci talentu zazdrości:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się