świat momentalnie chowa się
pod parasolem ciemnoszarego fioletu
a pod nim i tak deszcz
wali po szybach i tłucze kryształowe powietrze
ktoś ucieka przed szaleństwem rozkapryszonej pogody
ale i tak do jego nieba
wdzierają się złotosrebrne błyskawice
o niezdrowych zmysłach wiatry zaczynają swe tańce
drzewa nie są dla nich żadną przeszkodą
najpierw bawią się nimi jak kukiełkami
potem odzierają z liści
w końcu wyrywają z korzeniami
i obdarowują siebie jak kwiatkami
ktoś zamyka okna w domu
zasłania barwną tkaniną
a burza na złość miga
gasi światło w pokoju
i budzi dziecinne lęki
cisza nie ma prawa być
słychać śmiech złej strony przyrody
dziki rechot przerywany ostrzem grzmotów
narzekaniem deszczu
i płaczem łamanych gałęzi
Akurat pada!:D Podoba mi się:> Ma klimat, tylko ta z ta cisza coś jest chyba nie tak, wybacz że ważę sieę na sugestię, ale zmieniłabym
cisza nie ma prawa być , na cisza nie ma prawa bycia lub bytu ze wzgledów wydaje mi sie gramatycznych:) Pozdrawiam;)
