Jak rurka z bitą śmietaną.

I znów nie wiem, co dalej.
To wszystko przeważyło szalę.
W środku zniszczona
Jak World Trade Centre.
Szczęścia poproszę więcej!
Czy to nie jest „ten czas”, Boże?
Kiedy mi pomożesz
Odzyskać szczęście?
Nie mogę, nie chcę, nie dam rady tak częściej.
Mimo pozorów jestem krucha
Jak rurka z bitą śmietaną.
W dzień roześmiana,
Nad sensem życia zastanawiam się co rano.
Nad tym, co było, będzie i jak to się skończy.
Z kim moja droga się zetknie,
Z kim mnie połączysz?
Sama już nie wiem, czego chcę.
Lecz wiedz, że nigdy nie poddam się.
Zraniłam tak wielu ludzi,
Tyle błędów popełniłam.
Boże, kończy mi się moja siła.
Daj mi zapas mocy.
Krzyczę „ratunku, pomocy”.
Czy słyszysz moje wołanie?
Proszę, zrób coś, niech coś się w końcu stanie!
Nie chcę pozostać w próżni zawieszona,
Proszę pomóż mi moją bezsilność pokonać.

I_have_seen_the_rain