Szklane łzy ronię co noc gdy w nicości niewysłowionych myśli gasnę szarością godzin dotykam nieba które niebem już dla mnie od dawna nie jest tańczące żrenice pośród obłoków skalanych wstrętem niech ogień piekielny pochłonie to ciało co każdym ruchem niszczy świętość
Nechbet
