TakaÅ› mi bliska...

TakaÅ› mi bliska, lecz tak daleka.
Westchnieniem wieńczę rozmowy nasze.
Serce me drżące spojrzenia czeka,
Klonowymi liśćmi dni rozłąki znaczę..

Jak burza potargałaś me serce młodzieńcze,
Ciało ozdobiłaś życia znamionami.
Patrzę do góry i mrugam w podzięce,
Za pocałunki i ciało pachnące kwiatami..

Jak ryba śpiewam smutno o rozstaniu,
Jak błazen tragicznie z miłością zwlekam.
Stoję pod klonem i płaczę w milczeniu.
TakaÅ› mi bliska, lecz tak daleka.

przerwa