Ikar.

Spadł,
No i co z tego?
Przez chwilę dotknął tego
Czego Ty nie dotkniesz przez
Całe swoje życie

Błękit nieba
Kolory marzeń
Krystaliczność szczęścia

Czuł się tak,
Jak Ty się nigdy nie poczujesz

Poczuł wolność
We krwi
Rozchodząca się w żyłach adrenalina
I niezmierzona przestrzeń
Tylko jego

Co z tego,
Skoro jednak spadł
Do mętnej wody
Niespełnionych marzeń
Kulawych ambicji
Swoistego piekła

Czy było warto?
To tylko on wie
Lecz nam nie powie
Rozkładający się trup
Lekkomyślnych marzeń

M.