Zamknijcie drzwi i dajcie mi umrzeć Mnie! Nękanej przez koszmar przyszłości Przez groźbę długo wieczności Naiwność mojej radości Jako obcej osoby wśród mnie Kierownika proletariatu- nienawiści Przez kołtuny moich myśli Tłum rąk, ave czarne kopyta Puśćcie mnie! – Wołam Puścicie ją? Ktoś zapytał?
niewazne
