Anioł na wyspisku na wpół zgniłych marzeń.

Zatarty w brzegach pamięci
Jak kurz osadzony
Na wysypisku na wpół zgniłych marzeń

Stoi Anioł
Ze złamanym skrzydłem
Z wódką w ręce

Wydalony z Nieba
Za ukazanie prawdy
W kolorach ciemnej szarości

Obdarty z marzeń
Z resztkami zgnilizny we włosach
Wsciekły za niesprawiedliwość

Obiecuje w duszy zemstę
Tłustym cherubinom
Donosicielom Boga

W porywie ostatniego szału
Zrywa się
Upada martwy
Zhańbiony Anioł
Na wysypisku na wpół zgniłych marzeń

M.