Czas

Czas który tak pędzi dokąd?
Niewiadomo.
Świt który uciekł przez zamknięte okno.
To samo okno w które patrzysz za nim zaśniesz,
w horyzont Twojej własnej wyobraźni.
Czasem otwierasz drzwi – by wpuścić świeże powietrze,
tak często je zamykasz – by poczuć się bezpiecznie.
Zagłuszasz ciszę która podrzuca myśli
gdzie popełniłeś błąd a może znów coś Ci się przyśni?
Czas, który potrafi zniszczyć coś w jednej sekundzie,
czas – ten czas to abstrakt którego nie możesz zrozumieć.
Pokusy w życiu są nieunikalne,
kłamstwo, zdrada, łzy – to przecież normalne.
Myślisz że czas sprawi że o tym zapomnisz?
Czas tylko pomoże postawić Ci pomnik.
Czas sprawia także że czasem jest już za późno
i nie odzyskasz tego, teraz jest to iluzją.
To jest już światem nazwanym przeszłością
zaliczonym do wspomnień, czas dziś zamknął swoje okno.


marta89

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2009-12-15 23:48
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < marta89 > wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się