Znów jesteś

Nadzieje topiła w lampce wina
czerwień zapachów pokryła żałoba
po jego ustach

Już szła obciąć włosy tęsknocie
by nie kruszyły duszy

Wygasło natchnienie
susza słów wypalała, dusiła ją
była jak bez powietrza
o koniec pytała głębie

Nagle ujrzała światełko w tunelu
w kropelce rosy odbite
wrócił!!

I nagle zorza rozjaśniła szary świt
wrócił smak a z nim błękitu nadzieje
nowych możliwości

Wiesz, pusto tu było
bez Ciebie i...beze mnie!