Nie szukaj we mnie piękna

Nie szukaj we mnie piękna
Tu go nie znajdziesz

Dawno już zbiegło
Lato z mojej twarzy
Nie odciskając nawet
Piętna jaskrawości
Na zamglonych ustach
Jesień przegoniła
Z połaci czoła
Dzikie łabędzie

Kropla oceaniczna
Ta która drąży
Poraniła gładką
Taflę marmuru
Zmieniła jej oblicze
Na własną modłę
Spłukując z niej
Resztki szlachetności

Nie szukaj we mnie piękna
Sama sprawdzałam przecież

Za widnokręgiem podbródka
Nigdy dotąd
Nie czaiły się
Przypadkowe lilie
A w pajęczynie włosów
Nie zaplątał się
Żaden niebaczny
Paź królowej

Więc nie trać czasu
Spójrz tylko w moje oczy

To tam w głębi
Skryły się przezornie
Wszystkie nimfy wodne

I jest coś jeszcze
Las
Las który płonie


beyond

Średnia ocena: 10
Kategoria: Przyroda Data dodania 2010-01-25 23:42
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < beyond > < wiersze >
Mirson79 | 2010-01-27 00:22 |
Podpisuję się pod wypowiedzią, piękny wiersz z optymistyczną puentą. Pozdrawiam.
Dead_Doll | 2010-01-26 19:37 |
Piękno jest w nas, w środku, czasem wypełnia po brzegi, czasem zostawia tylko oziębłe pustki. A piękno zewnętrzne? Nawet z szarej myszki można zrobić piękność ;) Twoja puenta jest najlepsza.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się