dusze (bez imienia ...)

wśród rozbitych nagrobków
połamanych krzyży
na grobach bez inskrypcji
błądzą dusze ludzi bez imienia
bez którego nie znajdą ukojenia

od wieków czekają
na jedno słowo - klucz do zbawienia
(zbłąkany to musiałby być wędrowiec)
imię dawno zapomniane
by rzec je u raju bram
i zostawić na zawsze już
cmentarz ponury
który tak długo jest ich więzieniem

Adamo70