bosymi stopami otwartej przestrzeni
zdobyliśmy księżyc
który świat przemienił
w maj bez kwitnącego bzu
ufnymi oczyma na pięknych twarzach
odcisnęliśmy niemoc lata
które w pośpiechu ominęło nasz dom
w korowodzie zdeptanych kroków
namalowaliśmy ślady naszych ust
którymi juz tylko ściany krzyczą
pozostając w zwartym pocałunku z ciszą
