za oknem mojego raju znowu padają krople utkane słoną wodą deszcz przejrzystych żrenic zrodzony z bajkowych chmur otula się niewidzialnym słońcem z wiatrem w dłoni opieram ciężką głowę chwytam ulotną zadumę spojrzenia drżąc jeszcze z miłości dotykam śmierci której wszyscy sie boją
wiki
