Zmacona Fikcja #10

metafora zagubionej wolności
żelazem podbite maszerujące buty
włos rozwiany jesienna bryza
szal rozpaczliwego pocałunku
nad rzeka inicjacja życia
rozkładające się zwłoki Zalu
bezlistne rośnie tam drzewo
w miejscu gdzie łzy Twe
wsiąkły w ziemie po raz
ostatni


aspiniou

Średnia ocena: - Kategoria: Przyroda Data dodania 2010-04-07 05:15
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < aspiniou > < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się