Ona

Czasami przychodzi łagodna
Całuje w czoło – usypia
I duszy motyla uwalnia
Skończoną uwagę skupia

Lub ryk, krzyk nagły, zza drzewa
Wyskoczy gwałtownie na maskę
Krew, syk, i metal już śpiewa
Requiem wraz z trupa wrzaskiem

Gdy tuli w ramionach dzieci
Rodzice też z życia odarci
Gdy na starców zarzuca sieci
Idą do kolegów na warcie

Przed wzrokiem mieni się tęczą
Nadszedł już Twój z Nią poranek
Tętnic wieńcowych obręczą
Gasi kopcący kaganek

Krzysztof