przebaczenie

powiedz mi, kim ja byłam,
kiedy tak mocno wierzyłam,
powiedz mi o czym śniłam,
kiedy w innym świecie żyłam.
Mieliśmy płomień w naszych oczach,
choć usta zaklęte wiecznym milczeniem,
mijaliśmy się wśród żywych na uboczach,
okryci od zawsze tajemnicy cieniem.
Cała się w Tobie zatraciłam,
powiedz mi, dlaczego tak marzyłam,
a później to straciłam.
Wmawiam sobie że za tobą nie tęsknię,
nie kłamię, zaprzeczam,że czuję się
o wiele lepiej.
Wszystko to było w nas
ale ogień chyba zgasł.
Nadszedł czas na pożegnanie,
dziękuje i przepraszam, kochanie...
Już więcej się nie rańmy,
odczuwam zmęczenie,
podajmy sobie dłonie
i odnajdźmy dla siebie przebaczenie

dodi29