kiedy główną rolę odgrywa odlległość

Cząstki Ciebie gromadzą się
pod zlepionymi powiekami. Wyobraźnia kreśli zarys kształtu.
Światło lepi się do twarzy. Wybudza mnie
prawda. Wiem już, że cisza to czekanie.
Sny wciąż są identyczne. Tylko pobudki
o wiele dotkliwsze.

Wiesz przecież, że kiedy zostaję sama
z porankami na karku, łyżeczka w herbacie
okazuje się cieplejsza od wszystkich rzeczy jakie znam
i jest jedynym ciepłem
na jakie mnie stać. Mogę tylko pleść wersy,
drżeć w zimnym świetle lub żarzyć się w tęsknocie.

oliwkab

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2010-05-06 10:21

Komentarz autora:

Strona glówna

< oliwkab >

< wiersze >

oliwkab | 2010-05-09 22:00 |

To była raczej taka.. ''metafizyczna'' odległość. Ktoś chciał być sam... mimo, że ze mną. Takich odległości nie potrafię pokonać.

Magdis | 2010-05-09 15:36 |

Mi też bodoba się bardzo Oliwko choć troszeczke ciężko się go czyta;)Ale klimat świetny:) A co do odległości, to może też sie wtrące:) Zgadzam się z wezdiwem, każdą odległość można pokonać, nawet najdalszą, mówie z doświadczenia:)A dla Oliwki wielkie brawa, pozdrówka;)

Adamo70 | 2010-05-08 11:24 |

wezdiw ...są odległości nie do przebycia ...wierz mi ...

Adamo70 | 2010-05-08 11:23 |

oliwka ...dusza jest ...uczucia pięknie opisane ...ale wersy ...mówiąc dosadniej cholernie dziwne ...

fiolkamarzen | 2010-05-06 12:08 |

piekny... ladnie umiesz opisywac uczucia az chce sie czytac;) ale cos z wersami mi nie pasuje.

wezdiw | 2010-05-06 11:58 |

Wersy - wiesz sama. Naprawdę ujmujący. Jestem pod wrażeniem ;) Ps. Na szczęście nie ma odległości nie do przebycia.

Brak komentarzy