Sztuka upodlenia

Wciąż padasz na kolana
Przed Bossami miasta aniołów
Tak jak byś mógł być jednym
Z nich przez swoją bierną głupotę

To jak spacer boso
Po potłuczonym szkle

Upadlasz się dla sławy
Dla chwili rozkoszy
Sprzedajesz swe ciało
Za resztki z ich koryta

Wciąż się uczysz jak stać
Się Jedynym z Aniołów Pogardy


Irmmelin

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2010-06-22 13:12
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Irmmelin > < wiersze >
wezdiw | 2010-07-10 12:22 |
Naprawdę daje do myślenia. Zawarta w nim inteligencja i mocny przekaz przykuwają uwagę ;) Tylko nie podoba mi się przejście między 2 i 3 wersem, a w przedostatnim wersie bardziej pasowałoby mi do reszty "jak służyć".
magdabb88 | 2010-06-24 08:23 |
Wiersz wyjęty z życia... Podoba mi się :) Pozdrowionka
Frantic101992 | 2010-06-23 12:33 |
Wow! Świetny :) Znalazłem w nim styl którym piszę ja, metafory bardzo podobne, dobrze go zrozumiałem bo piszę podobnie. Świetni i piękny.
Ania Jarosz | 2010-06-22 22:34 |
Zgadzam się z Adamo. Bardzo mądry, dojrzały wiersz. Pozdrawiam
fiolkamarzen | 2010-06-22 19:07 |
ponadczasowa prawda... pięknie ujęta w słowa
Adamo70 | 2010-06-22 13:33 |
chylę czoła całkiem poważnie ...warto przeczytać i pomyśleć o ...sobie ...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się