Ego

Zbłąkane oczy
nie wiedzą co widzą,
Głowę ogarnia szum granic
do których można się posunąć
- nie dalej,
Dalej jesteś...
Robi się mroźnie.

Po zacieranych śladach
kontury,
wgłębienia pamięci,
nie do wypełnienia,
pustka.

Jestem dokumentem
w którym nic nie wolno poprawić.
Autentykiem.
Pamiętam wszystko.

Ccclaudia

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2010-11-10 23:52

Komentarz autora:

Strona glówna

< Ccclaudia >

< wiersze >

Izbaa | 2013-09-18 15:43 |

;)

morticia | 2013-05-03 15:03 |

piękny, udane sformułowanie (wgłębienia pamięci) pozdrawiam

Magdis | 2011-02-20 12:05 |

Ostatnia strofa według mnie jest najlepsza. Całość przede wszystkim, świetnie się czyta. Świetnie budujesz klimat wiersza:)

Szymon22 | 2011-02-19 09:43 |

A mi bardzo podoba się ciekawe zakończenie wiersza.

aselanger | 2011-02-15 20:28 |

takie jest ego nie wszystko pasuje jak w puzzlach, trzecia zwrotka podsumowuje, wytycza granice jednocześnie charakteryzując osobowość podmiotu lirycznego,wyraża kontrast pomiędzy "środowiskiem" a strukturą osobowości, dysonans pomiędzy 1,2 a 3 zwrotką interpretuję jako interakcje człowieka z otoczeniem jak i emocji z rozsądkiem; brawo

ghost_dog | 2010-11-23 16:38 |

Zgodzę się z wezdiwem, trzecia strofa jakby nie pasująca. Ale czy tworzenie to chłodna kalkulacja czy też magia chwili... Tak to wtedy czułaś.

jachwilaulotna | 2010-11-23 15:16 |

...a mnie wszystko pasuję i powiem więcej bardzo mi się podoba!

Ccclaudia | 2010-11-21 22:24 |

dziękuję za odwiedziny :) może rzeczywiście jest ciut niezgodności.

wezdiw | 2010-11-12 15:16 |

Genialne jest pierwsza strofa, świetna druga - obie wprowadzają umysł w tajemniczy klimat. Świetnie! Jednak treścią nie pasuje mi 3 strofa - szczególnie ostatni wers "gryzie się" z drugą strofą.

Brak komentarzy