Smutek mego istnienia

smutek zalewa moje serce
smutek otacza duszÄ™ mÄ…
samotność wkracza w rzeczywistość
ja nie wiem gdzie jest dziś mój dom

i znowu na wygnaniu, na rozdrożach
i znowu sama jestem dziÅ›
choć w małżeńskim łożu
ktoś leży nie od dziś

nadzieja, wiara w ludzi
opuszcza mnie na zawsze
bo bliskość innych ludzi
kończy się dla mnie fiaskiem

im bliżej byłam z miłym
tym bardziej ranił mnie
codziennie wbijał nowe szpile
do życia zniechęcając mnie

cóż robić gdy tak boli
życie cierpieniem przecież jest
brak u mnie sinej woli
prowadzi daleko mnie :(


Sarina

Åšrednia ocena: 9
Kategoria: Życie Data dodania 2011-03-02 12:31
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Sarina > < wiersze >
Magdis | 2011-03-06 13:02 |
Zgadzam się z Irmmelin, mam słabość do rymów ale musisz nad nimi popracować. I taki strasznie dołujący jest... Weny życzę i pozdrawiam:)
Irmmelin | 2011-03-03 21:30 |
Chyba musisz trochę popracować , skoro chcesz tworzyć wiersze z pięknymi , płynnymi rymami pozdrawiam i życzę powodzenia
jozek68 | 2011-03-02 14:17 |
piękna ballada
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się