Wiersz porusza dość ciekawą tematykę, ale jeśli chodzi o czasy to zawsze był podział na miłość piękną i romantyczną i na tę trywialną, wynikającą z żądz. Dla mnie zbyt dosłowny, bardziej jak manifest niż poezja, takie wywody świadczą, ale do niczego się nie przyczyniają. Popracuj nad "mocą" w tym wierszu lub następnym. Pozdrawiam.
żeby nie było tak mechanicznie:
"gwiazdy nad nami- moich snów
nieprzenikniona głębia
szumiący strumyk- ogród róż
wnikamy w jego bezmiar
w twej dłoni moja- płaczę- wiem
że wszystko ma swój koniec
idziemy- nie oglądaj się
na lata już stracone
chociaż na chwilę zniknie świat
i jego mdłe obietnice
ten sen wypełni morze kłamstw
którymi karmię swe życie
gwiazdy nad nami- tęsknię znów
bo jesteś tak daleko
chciałbym raz jeszcze dotknąć twych ust
lub umrzeć- wszystko jedno"
;)
