LUSTRO

Czy Ja jestem, czy mnie nie ma?
Tego wierzcie, nie wiem...
Patrzę w Lustro - widzę przestrzeń,
własną przepaść i nic więcej.
Jestem chyba sobowtórem
w życia mego męce,
No bo; nie wiem, co to miłość?
Nie wiem, co to szczęście?

Lustro życia mego, świeci w życiowej rozterce.
Ból i rozpacz tylko miota,
nieznane me serce.

Pragnę oddać swoje życie
z godnością, za miłość.


NIC WIĘCEJ!

NOBLISTA