Dla przyjaciół

Taki smutek,
zagościł w domu moim.
po tym odjeździe waszym
Taki niemy ból
rozdzierał serca nasze.
Byliście bliscy.
Tacy nasi.
Jak domownicy siadający
przy jednym stole.
Czy da nam los
spędzić jeszcze wspólne chwile?
Oby tak było.
Bo prawdziwych przyjaciół,
nie powinno tracić się ani na chwilę
20.01.2005
dla Janci i Jury, Andżeliki i Kasi Litwa

jagodaszydlowska