Szczęście

Radość me serce rozpiera,
Pęka ono lecz z nadmiaru szczęścia.
Smutek dawny we mnie umiera,
Wyczekuję jego spóźnionego odejścia.

Chwilo ma, trwaj wiecznie!

Moje radosne serce, niech ono nie dusi się w udręce,
Przebłysk rozkoszy strapienie ukróci.
W mej głowie uciecha nie poddaje się męce,
Szloch w agoni tańczy, frasobliwość nie wróci.

O wesołości, nie żegnaj mnie!

Lekko me srece bije,
Unoszę sie ponad pragnienia.
Z kielicha beztroski piję,
Ostatnie wydaję z siebie tchnienia.

gaudium