mur

zroszony łzami park
wczoraj padał deszcz
krople w słońcu lśnią

polne kwiaty
zapachem onieśmielają
mimowolny uśmiech

ktoś powie że było
inny pocieszy mówiąc
jak to w życiu się toczy

a jednak dopiero szum drzew
i tęczy kolory
mówią o lepszym jutrze

nie zapomnę nigdy
i kochać będę wciąż
lecz czas zburzyć już ten mur

Adamo70