Natura

Naturo, matko nasza
zielenią łąk do siebie zapraszasz.
Łany zburz pochylasz przed nami
kłaniając się dorodnymi kłosami.
Ubierasz łąki w kwiatów fale.
Tu są białe stokrotki
tam bratków korale.
i maki z chabrami kwitną okazale.
Błyszcząca trawa na dywan swój zaprasza.
Jej zapach z łoskot źdźbła,
wszystkie troski rozprasza.
Korony drzew wiatrem pochylasz
i białym obłokiem otulasz.
Ptaki wesoło śpiewają,
urok twój naturo wychwalają.
16.06.1990

jagodaszydlowska