W r ó ż k a

Dowiedział się o jej istnieniu
zupełnie przypadkowo
słysząc rozmowę nieznajomych
o tym że...
nie wszyscy jej uwierzyli
a nawet co niektórzy
przeklinają je przepowiednie
bo usłyszeli swoją przyszłość
na którą nie byli przygotowani
wielu zapłakało w rozpaczy
a tylko nieliczni doznali radości.
Ciekawość i niepewność
usłyszenia i poznania przyszłości
i tego co nieznane w czasie
poruszyło jego wyobraźnię
niewiadomo jak
kiedy i dlaczego...
zatrzymał się przed domem
starym i opuszczonym
w którym mieszkała ona…
Drzwi otworzyła
stara przygarbiona kobieta
stała na progu
patrząc w milczeniu
jej pomarszczona twarz
świadczyła o przeżytych latach
spojrzała badawczo w jego oczy
i zapytała...
„....Przybyłeś do mnie
z daleka - a jeśli tak
to chcesz zapewne
usłyszeć swoją przyszłość....”
Zaległa chwila ciszy
stał zupełnie zaskoczony
lecz po chwili
zdecydowanym głosem

odpowiedział...
„....Przeszłość przeżyłem
i wspominam
w teraźniejszości żyję
obecnie
a przyszłość moja
niech pozostanie tajemnicą
dla mojej świadomości
zna ją tylko los przeznaczenia
i najwyższy co Panuje
dla mnie nadejdzie pora....”
Jeśli tak...
to po co przybyłeś
tutaj do mnie
z tak daleka
zapytała ponownie.
On spokojnym głosem
odpowiedział...
„....Przybyłem
aby się przekonać i upewnić
czy mam przyszłość...
twoje oczy powiedziały
choć usta milczały
że istnieje...
nie ważne jaka ona będzie
ważne że na mnie oczekuje
i to już jutro
kiedy się obudzę...”
Teraz i on to już wie
odchodzi odprowadzony
wzrokiem staruszki
odchodzi tak jak przybył
aby jutro się obudzić
w swoim nowym czasie
dla niego jeszcze dzisiaj
zupełnie nieznanym
lecz oczekiwanym
w przyszłość.....
czasu i jutra...

26.01.2005.