D z i e c i ń s t w o

VII - Cykl . cz.I. Narodziny

Ileż piękna posiada i czaru
w swojej małej prostocie
uśmiech radość – śpiew
ile szczęścia zasiewa wokoło
ten głosik cieniutki jak harfa
miękki jak aksamit
twoja ciekawość o każdy szczegół
…dlaczego…a na co to…
co to jest…

To bagaż początkowej wiedzy
twoja mała postać
pierwsza osoba w tłumie
wzrok bystry jak spojrzenie sokoła
zaś rączki
jak dwie łupinki orzecha
tak to jesteś ty i twoje istnienie
które płynie jak fala
wśród rówieśników
podobnych do ciebie…

niczym nie ograniczone
pełne zabaw ,beztroskie…

23.10.1979.

kazap57

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2011-09-15 09:40

Komentarz autora:

Strona glówna

< kazap57 >

wiersze >

kazap57 | 2014-04-03 22:41 |

dziekuję

Ewa_Krzywa | 2012-04-01 16:07 |

bardzo ciepło ;)5*

kazap57 | 2012-01-07 21:26 |

dzięki i mnie także kiedy wspominam dzieciństwo pojawiają się dołeczki uśmiechu na policzkach

Ccclaudia | 2011-09-16 00:47 |

Taka adoracja młodości, połączona z wielkim sentymentem do takich beztroskich chwil. Całość działa na wyobraźnię i zmysły, odsyła do przeszłości, kiedy świat był jedną wielką ciekawostką. Pięknie ujęte i przedstawione- na mojej twarzy pojawił się uśmiech.

Brak komentarzy