Wzleć ponad

wyrwany z piersi krzyk
rozdarł na strzępy
gładką powierzchnię ciszy
pod sterta kamieni
zakopane niespełnione

ukryte niedomagania
głęboko pod ich ciężarem
aby nie gnębiły smutkiem
ani nie paliły oczy łzami

ulga wybiła rytmicznie
nowe tchnienie
zegar życia
dał nadzieję
zaświeciło słońce



wraz z nim ucichł krzyk
wznosząc ponad...



30.03 – 31.03.2007.

kazap57