P r a g n i e n i a

przybądź do mnie
z odległego czasu
wyczekiwania chwil
z nieznanej krainy
na granicy zapomnienia
z wymiaru o którym
już wiem że istnieje

przybliż odległe
tak blisko jak dotyk
aby poczuć jego ciepło
oświetl ciemności blaskiem
aby nie błądzić po omacku
otwórz wrota radości
aby zasłonić smutek

przybądź bo oczekuję
przybliż bo pragnę
i pozostań bo potrzebuję

wtedy czas upływający
dotrze do granic wymiaru
dając chwile utęsknione
a ciepły dotyk uspokoi
podsyci ogień miłości
aby płonął spełnieniem

przybądź i wypełnij mnie
przybliż bo pragnę poczuć
i pozostań we mnie
bo żyję Tobą

Pozwól proszę
aby przybyły
i pozostały…



13.10.2004.

kazap57