Cierpienie

Umarł, a jednak żyje
Ale czy chce żyć?
Czy on chce widzieć
Jak życie przemija dalej?
On nie ma ochoty
Patrzeć na te wszystkie
Twarze które tyle razy
Sprawiły że umierał.
Na twarze które dostarczyły
Tyle bólu, tyle cierpienia.
Cierpienia które wyryło się
Grubymi literami na jego sercu.
Dla niego życie stanęło,
zatrzymało się na zawsze.


Zakochany

Średnia ocena: 9
Kategoria: Śmierć Data dodania 2011-10-13 19:50
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Zakochany > < wiersze >
jessika | 2011-10-30 19:55 |
ja mam tak że łatwiej pisze mi sie rzeczy smutne gdyż przeszłam długa drogę przez ból,otarłam sie o smierc i straciłam bliskich ...mysle wiec ze łatwiej pisze sie o cierpieniu które doświadczyliśmy i dzielimy sie naszymi przeżyciami z innymi
maugo | 2011-10-17 23:11 |
myślę że łatwiej przychodzi pisanie w momentach smutku lub wtedy kiedy pobudzamy swoje myslenie skupiając się maksymalnie na uczuciach :euforii ,rozdarcia,radości -sądzę że życie to paradoks i te paradoksy właśnie ujawnia ten wiersz
rafal | 2011-10-13 20:58 |
zgrabny wiersz,bez dętych i sztucznych przenośni
rafal | 2011-10-13 20:58 |
zgrabny wiersz,bez dętych i sztucznych przenośni
Ccclaudia | 2011-10-13 20:51 |
Wszystko jest w miarę do zniesienia, ale martwi mnie sposób przedstawienia- jest zwyczajny, taki mało poetycki jak dla mnie, trzeba wyjść ponad to. pozdrawiam
rafal | 2011-10-13 20:49 |
nie mam pojecia-mnie nie wychodzi. widac mam skłoności psychopatyczne-życie mnie cieszy ;-)
szybcia | 2011-10-13 20:33 |
...dlaczego najpiękniej mówi się o cierpieniu?
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się