Czarne Rozstanie

Czarna rzeka z łez niebiosów
Czarny miecz niewidocznych ciosów
Ukłuć czuć szpikulec rany
Uczuć serca jesteś zwany

Bieg przed siebie polną drogą
Tam gdzie schronić mnie nie mogą
To od wieków wiedzą
I dlatego ciągle śledzą

Że to miłość trutką życia
I niestety nie do zmycia
Więzy nicią zwaną wspomnieniami
Zaprzątnięte nasze głowy są myślami

Nie koniec nie początek
Taki z tego wniosek:

''Miłość zabija a życie przemija''