Droga do szczęścia...

Droga do pełni szczęścia jest kręta…
A jednak wiedzie nas tam
Część utonie w odmętach
Nieliczni dotrą do bram
Lecz w głąb wkroczyć nie łatwo
Bo zamknięte są drzwi
A klucz nie tkwi w tym zamku
Czy otworzą je Ci?
Nie ma prostej metody by
Do środka się wbić, trzeba
Rozkuć wpierw lody
Potem próbować żyć.
Szczęście wpierw trzeba dawać
Komuś kto pragnie je
by od życia chcieć zabrać
to co należy się...
Nie każdy jednak wie o tym,
Więc kroczy w ścieżek pętlinie
Próbując ominąć bokiem
I w odmętach wciąż ginie...

25.11.2008

Betina