Zachody nad Warszawą

Te zachody nad Warszawą
darowały wschody nam
odchodzili z dumą z chwałą
choć odchodzić było żal
Została tu dziewczyna
nie zaznając smaku jej warg
choć musnąłeś tylko warkocz
to odchodzić było żal
Oddali młodość miłość
a ich groby gęsta trawa kryje
tylko nadzieja nie umarła
nadzieja żyje
Te zachody nad Warszawą
które płoną łuną krwawą
już niczym nie zmącony ich raj
bo z widokiem jest na wolny kraj
Przed nami jeszcze wschody
a zanimi zachód już
te zachody tak bez końca
aż gdy przyjdzie wschód.

Tomasz Kiełtyka

Sarnek

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2011-11-25 19:48

Komentarz autora: Powstańcom Warszawskim za ich patriotyzm i heroizm

Strona glówna

< Sarnek >

< wiersze >

jessika | 2011-11-26 10:30 |

,,Te zachody nad Warszawą które płoną łuną krwawą" wspaniały wiersz

Ewa_Krzywa | 2011-11-25 23:22 |

Na powąskach moich przodków groby...a nad nimi wschody i zachody...:) wiersz bardzo mi się podoba szczególnie dlatego, że moja najbliższa rodzina miała przeszłość powstańczą zapisaną grubymi czcionkami w historii powstania warszawskiego :) pozdrawiam

kazap57 | 2011-11-25 22:37 |

szkoda ze nie mogę zobaczyć zachodów w warszawie

szybcia | 2011-11-25 21:12 |

i mi się b.podoba:)

bezimienna | 2011-11-25 20:09 |

Śliczny wiersz :)

Brak komentarzy