Słuchajcie strapieni

spójrz na dłonie własnych wspomnień
pokonanych czasów mgieł
rozpostarte serca płoną
w blasku ciepłych czułych świec

tym co gonią – przeganiając
tym co śpią – bezsennie
zawtórują dzwony z wież
łaknących zdarzeń bez łez
w szumie wiatru na bezkresie
roztańczone brzegi mórz
rozpromienią nową wiarą
wśród porosłych róż

patrzcie w życie pełne zdarzeń
nowych przyszłych dni
to są dla was słowa pieśni
szerząc wszelkich
fanfar , głosów śpiew

bądźcie światłem – blaskiem swoim
głośnym echem – w głuchą noc
bądźcie szczęściem – zmartwień własnych
niezmąconych pragnień moc


Dla tym co poszukują
zagubionych wartości
i dla wytrwałych aby…



07.02.1981.

kazap57