Od nowa

Powoli zatapiam się w mrok
Nie czuję już żadnej trwogi
Ukojenie niesie każdy krok
Początek zapomnianej drogi

Przez okno widzisz dalszy los
Choć łudzisz się, że obraz zniekształca szkło
Na płacz, na skomlący wciąż czekasz głos
A przecież wiesz, że we mnie dawno pękło

Nie tego oczekiwałaś
Nie tego się po mnie spodziewałaś

ekneou