Życie to statek niepewny
Płynący szlakiem zmiennym
Kołysze po życia wodach
Tonie w głębinie rozpaczy
Nie wie, czy dalej płynąć chce
W myślach ukryta przeszkoda
Zasłania nadziei promienie
Wątpliwości przynoszą deszcz łez
Bo port za horyzontem daleko,
Tam dopiero jest wędrówki meta.
